Hobi çeşitliliğinde üstüme yoktur:))) Şimdilik kategorilerimde gördüğünüz kadar. Daha da çoğaltmaya çalışıyorum. Hepsi amatörcedir ve öğrenme kaynağım internettir. Dünya gözüyle, yaparken zevk aldığım her el işini denemek istiyorum.Her el işini sanata dönüştüremem ama ucundan azıcık tadına bakar keyfini çıkarırım. Bu da bana yeter.

25 Ağustos 2010 Çarşamba

FISTÎKİ YEŞİL

Bu kolyeye başladığımda hayat başka türlüydü, şimdi başka türlü.
Elim hiçbir işe varmıyor. Oysa yapılacak pekçok iş var.
El-ayak çekildi.
Kuzularım babalarıyla beraber Ankara'ya gittiler. İşleri çok.
Kaldık annecağızımla başbaşa. Ağabeyim destek kuvvet.
Hemen normale dönüp elişlerime dalmak istiyorum ama ayıpmış gibi geliyor.
Ne fena alışmışız ''Elâlem ne der?''e göre yaşamaya.

27 yorum:

  1. Hayat ne yazık ki onlarsız da devam ediyor Nedret Abla. Ne şanslısınız ki babanızla çok uzun yıllar beraberaber yaşadınız. Eminim o da üretmeye devam etmenizi, yaptığınız güzellikleri paylaşmanızı isterdi. Elalem hiç bir şey demez. Derlerse onların ayıbı olur.

    YanıtlaSil
  2. Hayatın ne getireceği hiç belli olmuyor işte, herşey insanlar için. Bence elalemi boş verin, siz işlerinize dönerseniz biraz oyalanıp, rahatlayabilirsiniz belkide, bilemiyorum daha çok taze . Allah sabırlar versin

    YanıtlaSil
  3. Sakın öyle düşünmeyin, ateş herzaman düştüğü yeri yakıyor. O yüzden ruhunuzu ne rahatlatacaksa onu yapın. Normal hayatı yakalamaya çalışmak en sağlıklısı bence. Bu arada çok güzel olmuşlar ellerinize sağlık.Kendinize iyi bakın, sevgilerle...

    YanıtlaSil
  4. Hayat bir yerde noktalanırken, geride kalanlar için devam ediyor.

    Elbetteki acınız taze. Hüzün her bir yanı kuşatmış. Ama ilginizi başka yöne yöneltmezseniz acınız katlanarak büyümeye devam eder.

    En başta kendiniz, sonrada sorumluluğunuz bulunduğu insanlar için, sizin iyi olmanız gerekiyor ki kendinize ve onlara faydanız dokunsun.

    Başkalarını boşverin. Önemli olan sizsiniz.

    YanıtlaSil
  5. Canım Nedret hanımcım, ablamı kaybettiğimin ikinci haftası derhal bir yurt dışı gezisi planladım, evime döndüğümde de hiç ilgim olmasa da o an bulduğum bir hobi kursuna yazıldım... Beyni meşgul etmezseniz ne çok şey getiriyor önünüze... O acı hiç bitmiyor ama canınızı çok acıtması da normal değil... yas tutmak, kendinizi harap etmek nereye kadar.. ya da neye çözüm... sonuçta her şeyden önce eşiniz ve evladınız sizin normal bir eş ve anne olmanızı istiyor, bekliyor. o halinizle onları da perişan ediyorsunuz... acılar unutulmuyor ama küllemek en sağlıklısı...
    İnsanları pek önemsemeyin bu durumda.. kimse sizin ne kadar üzülüp acı çektiğinizi bilmek zorunda değil... onu bilen sizsiniz zaten...
    Allah sabırlar versin yeniden...

    YanıtlaSil
  6. hemen o işlere dal ki aklındakiler seni rahat bıraksın.elalem zaten sen ne yaparsan yap ya da yapma söyleyeceğini söylüyor zaten.

    bu da geçecek ALLAH sabır versin.

    Öpüyorum sevgiler

    YanıtlaSil
  7. Herkesin acısı kendine özeldir Nedret Hanımcım, herkes kendi tarzında yaşar. Onun için bırakın elalemi dalın elişlerinize ki eliniz oyalanırken beyniniz ve gönlünüz dinlensin...

    YanıtlaSil
  8. ben annemi 17 yaşındayken kaybettim ablacım, kardeşim de 10 yaşındaydı, hayat nasıl geçer, nasıl dayanırım, nasıl yaşarım diye düşündüm....ama allah sabrını verdi, zaman ilaç oldu, hayat devam etti...yıllarca yas tutup ağlasak da giden gelmiyor malesef ve hayatımıza devam edip bize ihtiyacı olanlara destek olmak zorundayız...ölüm allahın emri, yapacak birşey yok buna, birgün hepimizin gideceği yer aynı...sen devam edeceksin işlerine, hayatına, sevdiklerinle beraber olacaksın bu zor günlerinde, onlarla beraber aşacaksın sıkıntılarını...baban kalbinde ve yanında zaten senin...öpüyorum seni ablacım:)

    YanıtlaSil
  9. Çok sağolun arkadaşlar. Vefat sonrası tesellilerine çok kızardım ama gerçekten işe yaradığını ancak idrak edebiliyorum şimdi. Başına gelince dünyanın kaç bucak olduğunu anlıyor insan. Sizlerin kayıplarınızı da aklınıza düşürdüm istemeden.
    Ruşen'ciğim, Acemi'ciğim, kıyamam sizlere de. Allah onlara da cenneti mekan seçsin inşallah.

    YanıtlaSil
  10. Senin yasa dalma lüksün yok kardeşciğim,anneciğin eline bakıyor.
    Hem de nasıl
    allah sana kuvvet versin,kendini ne ile ifade edip oyalıyorsan onlara dal dalabildiğin kadar.

    YanıtlaSil
  11. Öncelikle babanıza yattığı yerde sonsuz huzur dilerim, geride kalanlarada sabır. 56 yıl baba sahibi olmak gerçekten çok güzel olsa gerek. 13 yaşımda annemi 31 yaşımda babamı kaybettim. Ne mutlu babanıza torunlarını ve torun yavrusu görmüş.
    İşlere tabi başlanır kim ne diyecek iş eğlence değil oyalanmadır, insan boş durursa daha fazla kafasını kurcalayanlarla uğraşır.
    Ellerinize sağlık kolye ve takımı çok güzel
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  12. Ablacığım Alah annenize uzun sağlıklı ömür verir inşallah

    YanıtlaSil
  13. Burdaki insanlar ne kadar düşkün size görüyorsunuz..acının üstüne zaman sadece biraz kül serpiyor.. acı hep orda .. köz gibi... Burdaki 'elalem' ' lütfen devam edin işlerinize , yoksa nasıl normale dönecek hayat' der size.. başka da bir şey demez..
    sevgimle.

    YanıtlaSil
  14. Yok Serpil'ciğim, hiç olur mu?
    Buradaki arkadaşlarım hiç elâlem olur mu?

    YanıtlaSil
  15. Nedret Abla bende uzun uzun yazsam mı karar veremedim, ama babanızın sizin aile kuruşunuzu, çocuklarınızı görmesi ne mutlu size diye düşünüyorum. Babam ben yaklaşık oluşumun yaşındayken ölmüş, ben Ulusu çok severimya orada kaybetmiştik babamı, belkide ondan oradan kopamıyorum birtürlü. Annecimde on yıl oluyor beni bırakalı. Allah kalanlara sağlıklı uzun ömürler ve sabırlar versin. Siz modern ve akıllı bir hanımsınız öyle çevre ne der demeyin, dört elle sarılın el işlerinize, sevgilerimle

    YanıtlaSil
  16. Sağol Derya'cığım. Haklısın şükredecek çok şeyim var. Sen de durumunu yazınca (iyi ki yazdın, birbirimizi daha iyi tanıyoruz böylece) şanslılığımı tekrar idrak ettim.
    Burası gerçekten iyi bir dayanışma ortamı oldu benim için.
    Hep birlikte verdiğiniz destekle oturdum işlerimin başına. Kıvırtıyorum ufak ufak birşeyler ve gerçekten herzamanki gibi vaktin nasıl geçtiğini anlamıyorum.
    Öperim küçük kuzunu ve seni.

    YanıtlaSil
  17. boşver nedukcuğum, elalem ne derse desin sen aldırma, uzaktan davulun sesi hoş gelir ama içindeki ferya dı yanlız yaşayan bilir.Boyle donemlerde seni belki de en iyi teselli edecek şey kendinle kalıp üretmendir

    YanıtlaSil
  18. Yanlış anlaşıldım sanırım :( Kimsenin ne dediğine bakmayın, biz sizin iyi olmanızı ve üretmeye devam etmenizi isteriz sadece demek istemiştim.Çünkü hepimiz iyi biliyoruz bu elişlerinin nasıl da iyi geldiğini bize.
    Sevgiler

    YanıtlaSil
  19. Evet Serpil'ciğim, gerçekten iyi geliyor. Hem bana, hem hepimize.

    YanıtlaSil
  20. Nedret hanim, ara ara sayfaniza ugrar yaptiginiz güzel el islerine bakardim hayran hayran.
    Bu gün yine bu yesil takiya bakmak icin girdim ve acinizi ögrendim.
    Allahtan Rahmet diliyorum babaniza. Size ve annenizede bol sabir.
    Benimde babam ayni yastaydi kaybettigimizde. Bu günleri yasamis biri olarak su anda yasadiginiz aciyi anliyabiliyorum.
    Ama ruhunuza iyi gelecek sizi rahatlatacak islerle ugrasmaniz birileri tarafindan laf olacaksa hic aldirmayin. Duymayin.Eger sizin yüzünüze söyliyecek olurlarsada sadece onlarin gözlerinin icine bakip gülümseyin. Bakin görüyorsunuz hayat o kadar kisaki.... Icinizdeki aciyi siz cekiyorsunuz ve anneniz icin kendi aileniz icin ruh sahliginizi korumaniz daha önemli.

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  21. Canım Nedret hanımcım, geç oldu öğrenmem.uzun zamandır B.sayarı hiç açmadım. Başınız sağolsun.
    söylenecek hiç bir söz bulamıyorum.
    tüm ölmüşlerimize Allah rahmet eylesin.
    iyiki o muhterem babacığınızın yaptıklarını bizlerle de paylaşmışsınız da.bir nebze tanımışım bu günkü nacizane dualarıma muhterem babamızıda dahil ettim.
    muhterem diyorum çünki sevgili nalancığımın sözlerine aynen katılıyorum.
    Sevgili nedret hanımcım, her ateş
    düştüğü yeri yakıyor.(nurlar içinde yatsınlar anneciğim de babacığımda 60 lı yaşlarını göremeden gittiler )ben de sizin bu acınızı 30 lu yaşlarımda hemde
    bekarken tek başıma yaşamıştım(
    dayılar teyzelerde olmayınca tam
    çekirdek aile :(( ) tek avuntum
    sabah işe gitmek akşam da eve gelince yapayalnız. ne yaparsınız
    işte o zaman verirsiniz kendinizi örgüye,incik boncukla uğraşmaya.
    eş dost,arkadaş,komşu var ama her kesin kendi hayatı da var .3 gün 5 gün hep beraber sonra......

    onun için bırakın içinizden ne geliyorsa onu yapın. hayat yine devam ediyor. uyumadan yemeden içmeden duruluyormu? yaptıklarınız
    da onlar gibi....
    Allah size ve ailenize güç metanet versin. ben Rabbimizle buluştuklarını düşünüp avunuyorum
    sizi sevgiyle kucaklıyorum

    YanıtlaSil
  22. Sağolasın Semyıl'cığım. Herkesin hayatı bir film gerçekten. Çok acılar çekmişsin. İnan arkadaşların durumlarını, yaşadıklarını öğrenince utandım. Herşeyde bir hayır var. Allahıma şükrettim. Allah her aileye sıralı ölüm versin. Gençken onları kaybetmiş olsaydım senin kadar dayanabilir miydim bilmiyorum.
    Gördüğün gibi uğraşıyorum ufak tefek, vakit geçiyor. 1 hafta oldu bile.
    Sağol canım. Ben de seni sevgiyle kucaklıyorum. Sizi, bizi de bıraktım. Kardeşiz biz değil mi?

    YanıtlaSil
  23. Yaşadığımız sürece işlerimize devam etmek zorundayız ablacığım. Elalemin birşey demeye hakkı yok bence, derse de onların ayıbı bu. Herşeye rağmen hayat devam ediyor. Emnim babacığın da devam etmeni isterdi. Çok şık bir takım olmuş ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
  24. "Hiç durma, hemen dal işlerine" yazmak için açtım ki yorum sayfasını Nedukcum,arkadaşlar da aynı düşünceyle yazmışlar.Devam arkadaşım...

    YanıtlaSil
  25. evet can dostum,kardeşiz:)))
    sizinle henüz yüzyüze gelmesekde
    inanın burada tanıyıp yüzyüze görüştüğüm can dostlarımdan ayırmıyorum sizi.
    yaşadıklarımı yazarken inanın sizin
    tabirinizle utandırmak istemedim.
    hiç öyle bir duyguya da kapılmayın
    ne olur. Allahım her birimizi yaratırken nasıl esmer sarışın/uzun
    kısa yarattıysa kaderlerimizde öyle
    kabullenmek lazım.tersi, bana göre
    isyan olur ki buna hakkımız yok.
    benim,senin elinde değilki.
    bu durumlarda en iyi ilaç zaman ve
    bu zamanıda çalışarak geçirmek,
    bakın hayatta her şeyin bir sebebi varmış...(ben geç olsada öğrendim sanıyorum)
    sevgili Nedret hanımcım, annem hayattayken evlenmeyi düşünmüyordum
    nasılki anneciğimi de kaybedince o
    yalnızlık duygusunun ne olduğunu
    anladım. şimdi Allah ona sağlıklı uzun ömür versın eşim yanımda.
    EN ÖNEMLİSİ de Allah bana öyle bir
    görümce verdiki hep ablam diye hitap ediyorum ama fikir, düşünce,
    en önemlisi onun bana ,benim ona düşkünlüğüm aynen anne-kız gibiyiz.
    Yüce Allahım en değerli varlığımı
    aldı ama ona eş değerde insanları
    karşıma çıkarmış.şükürler olsun:)))


    Amannnn ne çok yazdım... yine duygusal moddayım:))))

    YanıtlaSil
  26. Sağolun arkadaşlar. Daldım yine işlerime. Biraz ev işi, biraz yemek pişirme, kalk otur, kalk otur yapıyorum bişeyler.
    Benim elişlerim hiç başlayıp bitirmek şeklinde olmuyor. Ara ara hep.
    Öyle Semyıl'cığım. Çok haklısın. Eş ve görümceler açısından ben de çok şanslıyım. Görümcelerimle kardeşiz âdeta. Şükredecek dünya kadar şeyimiz var. Bunu böyle kötü günlerde hatırlamak moral oluyor insana. Mutluluğun daim olsun sevgili arkadaşım.

    YanıtlaSil
  27. nedret ablacığım en zor günlerimi hobilerimle atlattım yoksa kafayı yerdim. sende tabii ki seni en meşgul eden kafanı dağıtan işlerle uğraşıp hayattan keyif alacaksın. sana hayranım ben.

    YanıtlaSil